Kuchnia Pięciu Przemian dla Dzieci

Ja na razie napisze tak: tez uwielbiam tanczyc, czuje ze budze wowczas w sobie dzika kobiete, uwielbiam patrzec i podziwac ludzi w tancu, zwlaszcza ich improwizacje!

o, to jest nas więcej, tańczących:) ja również w tańcu znalazłam ukojenie! wraz z MM zrobiliśmy jedynie kurs podstawowy tańca towarzyskiego, ale były to cudowne miesiące naszego życia! w zasadzie sportu nie cierpię i jak mogłam, się migałam, a taniec jest jedyną formą aktywnego ruchu, która tak na mnie działa; i tez uwielbiam cha-chę:)

Podziwiam ludzi realizujących sie w pasjach. Ja cały czas jestem w trakcie poszukiwania swoich pasji, czegoś przez co mogłabym realizować siebie i wykonywać to jako tzw. pracę życia. Czuję, że mam w sobie duży potencjał, coś co we mnie sie gotuje, a  którego nie do końca realizuję, który gdzieś się marnuje i wypala. Jestem typową Wagą, którą cechuje słomiany zapał, brak wytrwałosci i cierpliwości. Jadno mam sprecyzowane marzenie: chciałabym mieszkać w domu z drewna, w okolicy lasów, łąk i jezior, mieć piec chlebowy i wędzarnię, żyć zgodnie z rytmem przyrody, w harmonii z naturą. Częściowo mi się to udaje, na ile jest to mozliwe mieszkajac w mieście, w bloku: piekę chleb, uprawiam warzywa na działce, zbieram zioła, w każdej wolnej chwili uciekam do lasu, przytulam się do drzew i medytuję.

Ja przed urodzeniem córeczki też dużo tańczyłam, mnie z kolei kreci salsa i bachata - ta jest po prostu fantastycznie zmysłowa http://www.youtube.com/watch?v=9GKzbyaEPGY

kochana magdo, dzieki za rade, ale nie mam z kim dzieciaczka zostawic..od urodzenia córeczki niestety nie chodzę już na tańce. Obie babcie pracują, wiec nie ma wyjścia...ech..tak jakoś mu smutno czasem, że te moje pasje gdzieś sie tak schowały...chciałabym też wrócic do pracy. Ale do tej w której byłam raczej nie ma szans, bo od poniedziałku do piątku byłam w delegacji... próbuje od jakiegos czasu sie zastanowic co tak naprawde chciałabym robić, w czym jestem dobra i powiem szczerze że NIE WIEM...